Annelik ile Ben Arasında

Güncelleme tarihi: 26 Eki

Çok uzun zaman olmadı belki… Ya da bir hayli zaman geçti üzerinden.

Kendine soruyorsun: “Eski halime ne zaman dönerim? Ya da dönebilecek miyim?”

Aslında bu sorunun cevabı belki de şurada gizli: O eski “sen” hâlâ aynı kişi mi? 🫠

Annelik — bedenimizde, beynimizde, hormonlarımızda ve hayatımızın her alanında köklü bir değişim demek.

Bence her şeyin başlangıcı, bunu kabullenebilmekte. 🧠

Doğum yapmamış arkadaşlarıma hep şunu söylüyorum:

“Eski senle vedalaş.” 💌

Bunu asla “Artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacak, sen bir doğur da gör…” gibi bir niyetle söylemiyorum.

Tam tersine — yeni halini kabullenmek, onunla barışmak daha kolay olduğu için söylüyorum.

Çünkü yaşadım, hissettim, anladım ve kabullendim.

Aynaya baktığında değişen sadece vücudun değil.

Fikirlerin, hislerin, bakış açın… hatta kalbin bile değişiyor.

Benim kalbim sanki ikiye bölündü — bir yanı artık evladımın gülüşü , nefesi , varlığı için atıyor adeta .🤍

Kimsenin anneliği bir diğerine benzemez.

Çünkü hepimizin geçmişi, ailesi, değerleri, yaşanmışlıkları farklı.

Bu yüzden kimse kimsenin anneliğini yargılamamalı.

Sen daha duygusal olabilirsin, o daha objektif.

Sen daha kuralcı, o daha esnek olabilir.

Sen eski rutinlerine çabuk dönebilirsin, o biraz daha zamana ihtiyaç duyabilir.

Hepsi normal. ☘️

Bazen aynaya baktığında eski halini özleyebilirsin,

eski günlerini, özgürlüğünü, sessizliğini…

Bir bebeğin sorumluluğu omuzlarındayken yorulabilirsin,

küçücük bir kaçamak yaptığında suçluluk duyabilirsin.

Ama bir gün yeni halinle, daha mutlu ve daha güçlü hissedeceksin — söz veriyorum.

Hepsi geçiyor.

Sadece o anın tadını çıkarmayı dene.

Ve o masumca uyurken…

Bir zamanlar senin de aynı şekilde uyuduğunu hayal et.

Ve gülümse. 🌙 👼

Read the English version on Medium;

Son Yazılar